Universal Studios

Thuis al hadden we Joa verteld dat we in Singapore naar Universal Studios zouden gaan, een groot pretpark naar Amerikaans voorbeeld. Het is DE centrale attractie op Sentosa en je kan er qua billboards ook niet omheen. Joa verheugt zich er al weken op.
Vandaag is gelukkig weer een stralende dag en we zijn er helemaal klaar voor.
Hup langs het strand naar de monorail lopen en tweede halte er weer uit.
En.......het is druk! Niet normaal druk. Shit. Gisteren leek het overal nog rustig. Dat was waarschijnlijk een betere dag geweest om hier naartoe te gaan.
We wisten al dat we hier in Azie tijdens Idul Fitri zouden zijn. Dat is het einde van de Ramadan. Maar we weten ook dat dat pas morgen is. En toch is het vandaag zo druk, dat het lijkt alsof iedereen in Singapore tegelijk heeft besloten om naar Universal Studios te gaan. De rij voor de kassa's is ongelofelijk lang. En het is ook niet normaal warm in de volle zon. Het duurt precies 2 minuten voordat ik er knap chagrijnig van ben. De rij, de hitte, het vooruitzicht van lange rijen bij de attracties. Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen en we gaan Joa niet teleurstellen. Dan de rij dus maar trotseren.
Uiteindelijk duurt het bijna 3 kwartier voordat we de kaartjes bemachtigd hebben. Maar wel met een gelukje. Want een paar plekken voor ons in de rij staan een paar studenten uit Singapore en die hebben kennelijk vandaag speciale korting. Ze kunnen met 4 personen voor half geld naar binnen en zijn zelf met zijn drieen. Daarom bieden ze ons aan om dat vierde kaartje te kopen. Het zal komen omdat ik met kop en schouders boven iedereen in de rij uitsteek, vergeleken bij al die kleine Aziaten, en dat het dus duidelijk opvalt dat ik geen student uit Singapore ben. Ach, alle beetjes helpen zullen we maar zeggen.
We vragen ook gelijk aan de studenten waarom het zo druk is vandaag. Het blijkt dat ook de dag voor het einde van de Ramadan een feestdag is. Als we dat hadden geweten.

Het is dus binnen ook lekker druk. Maar daar hebben we een oplossing voor gevonden. Bij de kassa heb ik ook 3 'express passes' gekocht. Daarmee krijg je voorrang bij alle attracties. Op een dag als vandaag geen overbodige luxe. Er is voor mensen met zo'n express pass een speciale rij, waardoor je gelijk vooraan staat. Super!
Maar ergens ook wel iets raars. Zo'n pass kost 30 Euro per persoon bovenop de prijs van je toch al niet goedkope kaartje. Dat moet je dus maar kunnen of willen betalen. Zo niet dan moet je maar wachten. Het is voor veel gezinnen denk ik toch al heel duur om een dag naar een pretpark te gaan, want je moet ook nog eten en drinken. De mensen die het geld er voor (over) hebben lopen je dan zo voorbij in de rij, waardoor jij dus nog langer moet wachten als je niet zo'n kaart hebt.
Maar goed, ik ben niet roomser dan de paus en wil gewoon dat we zoveel mogelijk uit ons dagje hier halen. En het werkt prima, we zitten overal binnen een paar minuten in de attractie.

In Universal Studios staat alles in het teken van films. Bekende films zoals Transformers, Jurassic Park, Shrek en Madagascar. Uiteraard allemaal super leuke attracties en het mooie is dat Joa nu oud en lang genoeg is om overal in te mogen. En hij wil ook echt overal in!

Tja, wat kan je verder zeggen over een dag in een pretpark. Het was gewoon een topdag, zo met z'n drieen. Wel een groot contract met wat we later deze week gaan doen. Van het kapitalistische eerste wereldland Singapore met al zijn speelmogelijkheden, naar een heel basic hutje in de jungle van derde wereldland Indonesie. Maar juist die contrasten maken het wel heel erg leuk om te reizen.
Tijdens de lunch eten we even snel wat. Vanzelfsprekend snel pretpark voer. Maar niet alles is hier zo westers als het lijkt. Joa zit lekker frietjes te eten en Kim pak een rood en een wit zakje met saus voor bij de friet. Je zou verwachten ketchup en mayo. Eerst gaat de rode saus op het bord van Joa. Joa haalt lekker vaak zijn frietje door de saus en neemt een hap. Ik zie zijn ogen groot worden en zijn hoofd rood. 'Ah, dat is pittig!' hoor ik hem roepen en ineens herinner ik me dat ze hier gek zijn op chilisaus. En ja hoor, op het pakje staat chilisaus. Arm kind! Snel blussen we hem met water.
Dan opent Kim het andere pakje en gooit het over zijn patat. Helaas geen mayo maar.....creamer voor in de koffie. Haha. Gelukkig kan Joa er zelf ook hard om lachen!

Om een uur of 18:00 zijn we de drukte en de attracties zat. Door de express pass zijn we echt overal in geweest. Nu is het mooi geweest en we pakken de monorail weer terug naar het hotel.
We lopen terug langs het strand en de zon schijnt nog lekker, daarom besluiten we om bij een van de strandtenten te eten. Echt een heerlijke maaltijd op een fantastische lokatie. En we blijven zitten tot de zon onder is gegaan.
Echt het vakantiegevoel!