Lange reis.....

Gisteren heb ik Gerben van het vliegveld in Rotterdam gehaald. Hij heeft zijn eerste etappe er dus al op zitten. Voor hem nog 10 te gaan, inclusief de terugvlucht naar Nice.
Om 23:15 stonden we buiten en een half uur later waren we bij mij thuis.
Veel tijd om te socializen hebben we niet genomen en zijn gelijk naar bed gegaan, vanwege de vlucht vandaag. Ach, we hebben straks bijna 2 weken om bij te praten.

Vandaag gaat om 8:00 de wekker. Lekker op het gemakje ontbijten we en pakken we de laatste spullen bij elkaar. Dan beginnen we, geheel in stijl, onze reis met de tram naar Rotterdam CS. Als we bij de tramhalte staan, realiseren we ons allebei dat we een lange reis voor de boeg hebben. Een hele lange reis. En hij gaat nu beginnen.

Op Rotterdam CS pakken we trein naar Schiphol. Omdat het een tropische dag is in Nederland en de ANWB heeft aangeraden niet met de auto naar het strand te gaan, puilen de treinen uit. Lekker is dat....In plaats van lekker te zitten, moeten we bijna de hele reis staan. Ach, we moeten nog lang genoeg zitten vandaag en morgen, dus zo erg is het nu ook weer niet.

Om 12:00 uur staan we op Schiphol en na het inchecken en wat last minute shopping kunnen we zo het vliegtuig in lopen.
We hebben echt heel goede stoelen. Op zich nog wel een verhaal...
Gisteren had ik bij het online inchecken voor de vlucht van Hong Kong naar Jakarta wat extra betaald voor stoelen met meer beenruimte. Voor de vlucht van Amsterdam naar Hong Kong was dat 4x zo duur, dus dat hadden we niet gedaan.
Maar ergens in dat proces van het vastzetten van die betere stoelen is het niet helemaal goed gegaan. We zijn nog steeds ingecheckt op onze oorspronkelijke stoelen en de andere stoelen staan nu wel gereserveerd, maar zonder naam erbij. Dat kunnen ze op Schiphol niet oplossen en het risico is daardoor dat in Hong Kong onze extra betaalde stoelen vergeven zullen zijn. Om dat netjes voor ons op te lossen krijgen we ter compensatie nu op de lange vlucht van Amsterdam naar Hong Kong ook stoelen met meer beenruimte aangeboden.
En daar zitten we dan. Bij de nooduitgang en de stoel naast ons vrij. Dus we zijn allebei op de hoek gaan zitten, middelste stoel vrij voor onze rommel. Een soort semi-business class. Veel beenruimte en veel armruimte. Helaas geen champagne. Haha.

Gerben heeft best tegen de reis op gezien. Hij is geen fan van vliegen. Maar alles gaat eigenlijk helemaal super vandaag. De goede plekken dragen daar zeker aan bij. En we hebben gelijk besloten deze plekken ook te reserveren voor de terugvlucht.

De vlucht naar Hong Kong duurt ruim 11 uur, maar is voorbij voordat we er erg in hebben. Slapen lukt me niet, maar 4 films kijken wel.
In Hong Kong hebben we gelukkig een korte overstap. Iets meer dan 2 uur moeten we wachten op onze vlucht naar Jakarta. Dat is helemaal niets natuurlijk. Even lekker de benen strekken en wat anders eten dan vliegtuigvoer.

Voor de vlucht naar Jakarta gaan we toch nog even vragen hoe het zit met onze ruimere stoelen. De stoelen waar we dus echt voor hadden betaald. Nou, de boarding passes liggen al klaar en ook nu zitten we weer royaal met een grote R. Weer de nooduitgang en weer niemand naast ons. Sterker nog, de vlucht blijkt maar voor een kwart vol te zitten. Dus er zijn hele rijen vrij. Het lukt mij weer niet om te slapen, maar Gerben gaat 2 rijen achter mij languit op 3 stoelen liggen en hij slaapt het grootste deel van de vlucht van vierenhalf uur.

Als we eenmaal in Jakarta zijn beginnen we toch de vermoeidheid wel te voelen. Normaal ben je er na maximaal 1 overstap wel. Maar wij moeten nog een vlucht nemen. Van Jakarta (op Java) naar Manado (op Sulawesi). Door een stop in Balikpapan (Borneo) duurt ook deze vlucht bijna 4 uur. En jammer genoeg heeft de vlucht ook nog 2 uur vertraging. We zullen nog even vol moeten houden....

Vooral de vertraging hakt er in door het rondhangen op het vliegveld en de laatste vlucht is daardoor een beetje survival. Maar eindelijk, eindelijk....na 31 uur reizen staan we in Manado. Morgen gaan we nog met de boot naar Bunaken, maar voor nu is dit onze eindhalte. We hebben een lekker westers comfortabel hotel geboekt. Vijf Indonesische sterren. Hopelijk betekent dat 'de beste bedden in Manado', zodat we goed kunnen slapen.
Als je zo lang reist en zoveel tijdzones door bent gegaan, weet je lichaam niet zo heel goed hoe laat het is. Het is bijna middernacht op zondag avond hier in Manado. In Nederland ongeveer 18:00. Tijd voor 'avondeten'. Dus voordat we gaan slapen bestellen we nog roomservice. Een grote portie sate. Tja, je bent in Indonesie of niet.
En met een volle maag vallen we als een blok in slaap.