Pimp my ride

Er zijn een paar dingen, die ik vandaag heel graag wil regelen, om de komende week totaal ontspannen en zorgeloos door te kunnen brengen.
1. Cash geld regelen
2. De lekke band repareren
3. Een oplossing vinden voor wat krassen op de auto
4. Een oplossing vinden voor schade aan de voorbumper
5. Wat extra diesel in de tank om voldoende buffer te hebben voor onvoorziene omstandigheden

Toen we gisteren de grens tussen Zambia en Malawi over gingen, heb ik zo’n 90 Dollar in Zambiaanse Kwacha omgewisseld in Malawi Kwacha. Dat is niet heel veel, zeker niet als ik allerlei reparaties wil laten doen. Ondanks dat Cape Maclear wat toeristischer is, is er in een straal van 50 km geen pinautomaat te vinden. Gelukkig heeft onze lodge de mogelijkheid om met VISA te betalen. Lang leve de moderne techniek!
Ik leg onze situatie uit en mag cash geld opnemen met mijn VISA. Dat probleem is dus alvast opgelost.

Vervolgens de lekke band en de schade aan de auto repareren.
De lekke band is niet zo’n probleem. Dat kunnen ze zelfs naast de weg doen als het moet. We hebben de lekke band van gisteren ochtend niet in Chipata laten repareren, omdat we die tijd niet wilden verliezen. Dat bleek een goede keuze, anders hadden we nog langer in het donker moeten rijden. Maar ik wil de auto ook met een gerepareerde reserveband terugbrengen.
De schade aan de lak is een ander verhaal. We hebben op zulke smalle zandpaden gereden, dat de auto regelmatig langs takken in de berm is gegaan. Ook als je een ideaal spoor probeert te vinden op een gravelweg, dan moet je wel eens strak langs de kant met begroeiing.
Daar heb ik me best een beetje druk over gemaakt in de afgelopen weken. Je wilt niet in een vervelende discussie met de verhuurmaatschappij belanden over wat kleine schades. Ik weet zeker dat de krassen er heel makkelijk uitgepoetst kunnen worden. Met de kosten voor arbeid in Afrika mag dat nooit meer dan een paar tientjes kosten. Maar als je op de laatste dag van je vakantie de auto inlevert en discussies krijgt over bedragen voor schade, dan kan je niet zoveel meer doen en trek je altijd aan het kortste strootje.

Ik heb mijn hoop op Cape Maclear gevestigd, omdat dit de eerste plek is, in de bewoonde wereld, waar we de auto even niet nodig hebben en dus een reparatie kunnen laten doen. Door alle info uit de Lonely Planet hebben we het idee dat hier wat meer voorzieningen zouden moeten zitten omdat het wat toeristischer is. Maar helaas er is niet iets van een garage in dit vissersdorp. Sterker nog, er zijn eigenlijk helemaal geen voorzieningen buiten de paar lodges die hier zitten.

Voor een echte reparatie zouden we naar Monkey Bay of nog verder weg moeten. Dat kost dan eigenlijk gewoon een vakantiedag.
De mensen van Gecko Lounge denken goed mee en komen met een prima oplossing.
Een van de personeelsleden kent iemand in Cape Maclear die misschien een potje car polish heeft en als dat zo is, dan zijn er twee jongens die heel graag wat bij willen verdienen door de auto helemaal op te poetsen.
Als de polish er niet is, dan wil de manager het dinsdag voor ons meenemen als hij naar de hoofdstad Blantyre gaat. Zoveel hulp hadden we niet verwacht. Het probleem wordt ons eigenlijk helemaal uit handen genomen.

De polish wordt gevonden en voor ik het weet gaan de 2 jongens aan de slag met de auto. Hij wordt eerst grondig gewassen. En dat is geen overbodige luxe. Door alle offroad avonturen zit er stof in elk denkbaar hoekje van de auto, binnen en buiten.
En als er weer een auto onder al die viezigheid vandaan komt, wordt er flink geboend met de polish. De auto ziet er in een paar uur weer showroom nieuw uit. De verhuurder krijgt hem mooier terug dan toen wij hem hebben opgehaald. Alle krasjes zijn er uit!
Ook de binnenkant krijgt een flinke beurt. Nu worden we ook niet meer vies van het in de auto zitten. Wel zo prettig.

Ook voor de schade aan de bumper is een oplossing. Die hebben we opgelopen tijdens de reddingsactie van de mensen die gestrand waren bij de leeuwen in South Luangwa. Toen ik op de laatste dag ’s middags met Alexander en Pim Carp met de eigen auto op safari ging, stond er een andere auto met een dode accu stil naast de 6 leeuwen die de buffel hadden opgegeten. Letterlijk de slechtste plek op aarde om pech te krijgen, want je gaat je auto niet even aanduwen naast de familie leeuw. Die auto heb ik dus terug het pad opgeduwd en gestart door hem aan te duwen, bumper tegen bumper.
Daardoor heb ik wel een diepe kras in de bumper opgelopen.
Gelukkig heeft de meneer van de car polish ook een twee componenten hars gevonden, die redelijk in de kleur is van de auto. Hij vult vakkundig de diepe kras op en beloofd het morgen, als de hars is uitgehard, fijn op te schuren.

Blijft over de lekke band. Die haal ik van de achterklep af en geef hem mee. Die zal de volgende dag weer tiptop worden afgeleverd.

Kijk, dit is nou Afrika. Overal is een oplossing voor. Dit was allemaal geen rocket science, maar het wordt wel opgelost met de middelen die ze hier hebben.

Wat ook Afrika is, is het onderhandelen over de prijs. De twee jongens zijn ieder 3 uur bezig geweest met de auto. Er is wat materiaal gebruikt en de band wordt gemaakt. Als ik vraag wat ik moet betalen, dan hoor ik zonder blikken of blozen 300 Dollar. Ik schiet heel hard in de lach en geef aan dat ik dat zelfs in Nederland niet zou hoeven betalen. Maar dan realiseer ik me, dat ook dit een spelletje van onderhandelen gaat zijn.
Uiteindelijk betalen we 70 Dollar. Dat had echt nog wel minder kunnen zijn, maar we zijn gewoon heel blij met het resultaat. Het heeft ons ook een vakantiedag uitgespaard, want we konden gewoon op het strand blijven liggen terwijl alles werd gedaan en hoefden niet op zoek naar een oplossing ver hier vandaan.
We gunnen de jongens dit extraatje met veel plezier.

Blijft alleen nog de situatie met de diesel over. Er gaan veel verschillende verhalen rond over het wel of niet beschikbaar zijn. We hebben in principe genoeg diesel om terug bij het vliegveld te komen, maar we weten niet precies hoeveel speling we hebben voor onvoorziene omstandigheden. Om problemen te voorkomen en er niet op te gokken dat er op bepaalde plekken wel diesel zal zijn (en misschien brandstof te moeten verspillen in de zoektocht daar naar) besluiten we 10 liter op de zwarte markt te kopen.
De jongens die onze auto hebben gepoetst weten zonder problemen aan jerrycans diesel te komen. En de prijs valt mee. Die is maar twee keer zo hoog als normaal. Niet echt een groot probleem dus.
Binnen een half uur staat er een jerrycan van 10 liter en die wordt, service van de zaak, ook netjes in de tank gekiept. Het ruikt ook als diesel, dus het zal wel goed zijn.
Volgens de mensen hier komt deze diesel uit Mozambique. Net als wat we in de grensstreek van Zambia hebben gezien, rijden dus ook aan deze kant van Malawi mensen naar Mozambique om diesel in te slaan en wat extra geld te verdienen.

Nu is echt alles voor ons geregeld en hebben we nergens meer omkijken naar de komende dagen.
We hebben weer een lekkere relaxdag gehad vandaag. Gezwommen, spelletjes gespeeld en het vooral heel erg gezellig gehad met z’n drieën.