Naar huis
Door: Mirko
Blijf op de hoogte en volg Mirko
12 Augustus 2011 | Malawi, Lilongwe
Om 13:00 gaat ons vliegtuig. We hoeven dus niet vroeg ons bed uit.
Maar het zit er nu echt op.
3,250 kilometer gereden door Malawi, Zambia en Zimbabwe. Op allerlei wegen, van zandpad tot geasfalteerde snelweg. Driehonderd twaalf geiten ontweken. 113 koeien net niet geraakt. Ontelbaar veel mensen op een haar gepasseerd. Hectares land in brand zien staan. Aan zeker 100 dorpjes voorbij geraasd. Zulke enorme kuilen in de weg ontweken, maar vooral net niet ontweken, dat je je afvraagt hoe het kan dat we alleen maar een lekke band hebben gehad.
Vier keer een grens gepasseerd en vier keer een auto in- en uitgevoerd. Een hoop stempels erbij in het paspoort.
Vijftig kilo extra bagage meegenomen voor het weeshuis. Maar we nemen nog meer bagage mee naar huis. De rugzak met ervaringen. Die hebben we hier genoeg opgedaan.
En niet te vergeten de 87 politie checkpoints die we zijn gepasseerd. We zijn er van overtuigd dat we daar elke zonder problemen doorheen zijn gekomen door vriendelijk te lachen en de agent zo vrolijk mogelijk te woord te staan. Geen corrupte agent heeft ook maar een Dollar aan ons verdiend.
Kim zei het vandaag mooi. We zijn niet op vakantie geweest, maar we hebben gereisd. En zo is het precies.
Letterlijk op de laatste dieseldampen rijden we de parkeerplaats van het vliegveld op. De tien liter diesel die we op de zwarte markt hebben gekocht is geen veiligheidsmarge voor het goede gevoel gebleken, maar absolute noodzaak.
We vinden het heel lullig voor pastoor Kayuni, van wie we de auto hebben gehuurd. Maar er zit echt niets meer in de tank en hij krijgt de auto zonder diesel niet van het vliegveld naar zijn huis. Gelukkig begrijpt hij dat we de auto netjes met een volle tank hadden teruggebracht als er brandstof was geweest.
Als we de auto inleveren loopt de pastoor er een rondje omheen om te zien of hij de auto terug krijgt zoals hij hem aan ons heeft gegeven. Uiteraard vindt hij geen krasje. Alles is in orde en we kunnen naar huis.
We vliegen naar Addis Abeba, Ethiopië, met een tussenstop in Lubumbashi, Congo. Weer een vlaggetje op de wereldkaart erbij.
En vanuit Addis Abeba gaan we terug naar Frankfurt, waar de auto al een maand geparkeerd staat.
Nog vier uurtjes rijden en dan staan we weer in Barendrecht.
We hebben 25 uur gereisd en we zijn weer thuis.
Maar het zit er nu echt op.
3,250 kilometer gereden door Malawi, Zambia en Zimbabwe. Op allerlei wegen, van zandpad tot geasfalteerde snelweg. Driehonderd twaalf geiten ontweken. 113 koeien net niet geraakt. Ontelbaar veel mensen op een haar gepasseerd. Hectares land in brand zien staan. Aan zeker 100 dorpjes voorbij geraasd. Zulke enorme kuilen in de weg ontweken, maar vooral net niet ontweken, dat je je afvraagt hoe het kan dat we alleen maar een lekke band hebben gehad.
Vier keer een grens gepasseerd en vier keer een auto in- en uitgevoerd. Een hoop stempels erbij in het paspoort.
Vijftig kilo extra bagage meegenomen voor het weeshuis. Maar we nemen nog meer bagage mee naar huis. De rugzak met ervaringen. Die hebben we hier genoeg opgedaan.
En niet te vergeten de 87 politie checkpoints die we zijn gepasseerd. We zijn er van overtuigd dat we daar elke zonder problemen doorheen zijn gekomen door vriendelijk te lachen en de agent zo vrolijk mogelijk te woord te staan. Geen corrupte agent heeft ook maar een Dollar aan ons verdiend.
Kim zei het vandaag mooi. We zijn niet op vakantie geweest, maar we hebben gereisd. En zo is het precies.
Letterlijk op de laatste dieseldampen rijden we de parkeerplaats van het vliegveld op. De tien liter diesel die we op de zwarte markt hebben gekocht is geen veiligheidsmarge voor het goede gevoel gebleken, maar absolute noodzaak.
We vinden het heel lullig voor pastoor Kayuni, van wie we de auto hebben gehuurd. Maar er zit echt niets meer in de tank en hij krijgt de auto zonder diesel niet van het vliegveld naar zijn huis. Gelukkig begrijpt hij dat we de auto netjes met een volle tank hadden teruggebracht als er brandstof was geweest.
Als we de auto inleveren loopt de pastoor er een rondje omheen om te zien of hij de auto terug krijgt zoals hij hem aan ons heeft gegeven. Uiteraard vindt hij geen krasje. Alles is in orde en we kunnen naar huis.
We vliegen naar Addis Abeba, Ethiopië, met een tussenstop in Lubumbashi, Congo. Weer een vlaggetje op de wereldkaart erbij.
En vanuit Addis Abeba gaan we terug naar Frankfurt, waar de auto al een maand geparkeerd staat.
Nog vier uurtjes rijden en dan staan we weer in Barendrecht.
We hebben 25 uur gereisd en we zijn weer thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
