Yosemite naar Sequoia

Stonden er gisteren nog 3 andere campers, als we wakker worden staan er nog een stuk of 4 nieuwe bij. Die moeten heel laat zijn aangekomen, nadat we zijn gaan slapen.

Doordat we alles op het gemakje doen deze ochtend, rijden we pas rond 10:00 weg. Joa heeft uit kunnen slapen, ik heb wat aan de verhalen en foto's kunnen werken.
Als we al een paar kilometer van de camping weg zijn, realiseer ik me ineens dat ik de camping helemaal niet betaald heb. Ik hoefde bij reservering niet te betalen, gisteren was er niemand en nu zijn we het bij het wegrijden helemaal vergeten. We keren er niet voor om. Kleine meevaller dan maar.

Wat een rit van ruim 3 uur zou moeten zijn, wordt er eentje van 4,5 uur omdat de navigatie ons verkeerd stuurt. We houden Sequoia National Park aan en er begint bij mij ineens een lichtje te branden als ik het snelwegnummer zie, de Highway 180. Dit is de General's Highway. Ik heb gelezen dat die weg in de jaren '20 gebouwd is en dwars door de bergen gaat. In de jaren '20 waren de auto's nog niet zo groot en zeker niet zo groot als onze camper. De haarspeldbochten zijn hier zo krap dat voertuigen groter dan 6 meter hier niet kunnen rijden zonder in de bochten over de eigen weghelft heen te gaan. Gevaarlijk dus. Het is niet duidelijk of het echt verboden is, of gewoon op eigen risico, maar dat is niet zo relevant.
De General's Highway is de zuidelijke ingang. Wij moeten er aan het noorden in en ook in het noorden weer uit als we overmorgen weg gaan. Jammer genoeg zijn we nu door de TomTom al dicht bij de zuidelijke ingang en we moeten dus een stuk terug. Op zich geen ramp, maar de navigatie stuurt ons niet over de snelweg maar binnendoor over de Highway 245. Dit is de meest bochtige weg die we tot nu toe hebben gereden. Zat er in het noordelijk deel van Yosemite al geen recht stuk in de weg, dit slaat echt alles! Ik ben alleen maar aan het sturen, van link naar rechts. Heel vermoeiend. Er sneuvelt ook weer een glas, doordat in de bochten alles in de kastjes van links naar rechts schuift.
Deze weg duurt ruim een uur en dan ben ik er ook helemaal klaar mee.
Gelukkig wordt de weg iets beter als we het het laatste stuk richting Sequoia rijden.

Sequoia is een stuk minder groot dan Yosemite en daardoor ook wat overzichtelijker. Het is een nationaal park samen met King's Canyon. De twee parken hebben dezelfde ingang en worden gescheiden van elkaar door Sequoia National Forest, de bufferzone.
In het national forest stoppen we 1 keer bij het winkeltje van een van de lodges om te kijken of ze vlees verkopen voor op de BBQ. Dat helaas niet, maar wel allemaal stenen uit de bergen hier en Joa koopt een paar hele mooie van zijn vakantiegeld.
Daarna rijden we het laatste half uur door naar het visitors center.
Als we daar aankomen is het inmiddels halverwege de middag.
Dit is de plek om wat informatie te halen bij de rangers, zodat we kunnen bedenken wat we hier willen zien. We besluiten om vandaag verder niets meer te doen en er een relaxte middag van te maken.

We hebben hier gelukkig wel een plek voor de camper in het park. We staan 2 nachten bij Dorst Creek, ongeveer 15 minuten terug in de richting waar we net vandaan kwamen. Bij het visitors center is ook een kampeerplek en die ligt eigenlijk net wat beter voor alles wat we morgen willen doen. We besluiten om te vragen of ze hier een plek hebben voor 1 of 2 nachten.
We hebben geluk, voor komende nacht is er nog 1 plek vrij en we besluiten die te nemen.
Hier in het park sta je echt heel mooi, midden in het bos. Er zijn alleen geen full hookups dus er is geen electra, geen wateraansluiting en geen riolering. Geen probleem, want nu gaan we de camper gebruiken waar hij voor gemaakt is. Hij heeft een generator aan boord voor de stroom, een grote schoonwatertank en een vuilwatertank, dus we hoeven niets aan comfort in te leveren.

Als we goed staan draaien we een was bij de wasserette van de camping. Er staan ook drogers waardoor we niet hoeven te pielen met een waslijn of zo.
Daarna doen we de BBQ aan. Die heeft zijn geld al opgeleverd, want het is elke keer heel erg leuk om bij de camper te BBQ'en. Vlees hebben we inmiddels ook gevonden in de winkel bij het visitors center.

Bij elke kampeerplek staat een 'berenbox', dat is een grote kast die beren niet open kunnen krijgen. De zwarte beren zijn in Sequoia heel erg actief en alles wat ruikt als eten, is iets waar ze moeite voor doen om het te pakken te krijgen. Het gebeurt regelmatig dat mensen bijvoorbeeld een pak koekjes in de auto laten liggen en dan vindt de beer een manier om erbij te komen. We hebben foto's gezien van opengerukte autodeuren en beren in auto's. Om die reden wordt geadviseerd om ook met een camper, alles met een geurtje, in de berenbox te stoppen. Dat is inclusief toiletspullen en schoonmaakmiddelen. Alles met een geurtje. Alleen dingen in de koelkast zijn veilig. We halen dus alle kastjes leeg en bergen allles in de box op.
Je bent zoiets natuurlijk niet gewend en het lijkt een beetje lachwekkend, maar het is serious business.

Wij voelen ons overigens helemaal niet onveilig. In de camper ben je gewoon safe. Er staan ook voldoende mensen om ons heen die in tenten slapen en ook die zijn safe. Wat dat betreft is het niet anders dan safari in Afrika, waar de dieren mensen in tenten ook volledig negeren. Het gaat echt om het voedsel.
Voor de beren is het eigenlijk nog gevaarlijker, want als zij wennen aan menselijk eten kunnen ze agressief worden om het te pakken te krijgen en dan worden ze afgemaakt. Je bent hier toch in hun territorium en het is natuurlijk sneu als een beer moet worden afgemaakt doordat mensen zich niet aan de de spelregels kunnen houden.