Plan B

Plan B treedt in werking. We nemen om 9:15 de taxi naar het vliegveld en vanuit Hanoi is dat bijna een uur rijden. Eigenlijk ligt dat vliegveld best ver van de stad.... De taxi is ook hier aardig goedkoop, want voor een eurootje of 12 worden we gebracht.
Onze vlucht gaat om 11:25 en ongeveer anderhalf uur later staan we op het vliegveld van Nha Trang.
Het vliegveld in Hanoi is redelijk klein en er is geen reden om daar uren voor de vlucht al te gaan zittenn. Die uurtjes liggen we liever nog in bed deze ochtend.
Wat alleen niet zo goed is geregeld is de gate waarvan ons vliegtuig vertrekt. Op de boarding pass staat gate 10. Bij gate 10 weten ze van niets. Op de borden staat gate 2, dus lopen we daar maar naartoe. Maar ook daar weten ze van niets en bij navraag worden we toch weer naar gate 10 gestuurd. Omdat ik het toch niet vertrouw vraag ik het ook daar nog maar een keer. Blijkt het toch gate 2 te zijn. Pfff....wij hebben onze exercise wel gehad deze morgen.
Wat me ook hier weer opvalt is de inefficiency waarmee alles hier gebeurt. Overal staan altijd hordes personeel, maar 99% van de tijd eten ze uit hun neus. In restaurants, op het vliegveld, waar dan ook. Elke keer veel te veel mensen.
Zal nog wel een overblijfsel zijn van het communisme. Iedereen heeft werk.
Maar niet iedereen doet iets.....

Nha Trang is een nog veel kleiner vliegveld. Er gaan maar 6 vluchten per dag en de onze is de enige als we aankomen. Binnen no time hebben we de bagage en zitten we weer in een taxi, richting het stadje. Daar zitten we 3 nachten in een hotel aan het strand. We hebben geen zin meer om dingen te gaan bekijken, dus dat wordt ook gewoon drie dagen strand en lui. Eigenlijk niets voor mij, maar toch heb ik er zin in. Even niets doen.....Hahaha, misschien word ik een beetje oud en wat rustiger.

Net na twee uur staan we in onze zwembroek en lopen we het strand op. Nog even een beetje zon meepakken vandaag. Het is hier niet onbewolkt, maar in ieder geval een stuk beter dan in Hanoi. En er staat een lekker windje. Zo is 35 graden beter vol te houden.
We ploffen lekker op een ligbedje en Joa laat er geen gras over groeien en springt in de zee. Daar komt hij niet meer uit totdat we rond 18:00 weer naar het hotel lopen. OK, hij komt er wel uit, maar alleen als wij hem roepen om hem in te smeren en als hij wat moet drinken.

Als we op het strand komen is het lekker rustig. De ligbedjes zijn allemaal bezet met toeristen, maar verder is er bijna niemand op het strand.
Maar zo rond 16:30 lijkt het wel of er een blik Vietnamezen wordt opengetrokken. Binnen 30 minuten is het strand zwart van de mensen. Huh?
Dit hadden we in het zwembad in Hanoi ook al meegemaakt. Ineens vallen alle puzzelstukjes in elkaar..... Door heel Vietnam zijn lokale mensen bijna allemaal in het lang gekleed, hoe warm het ook is. Meer dan de helft van de mensen draagt een mondkapje waardoor alleen de ogen maar zichtbaar zijn. Ze houden bijna continu hun helm op, ook al zitten ze niet op een brommer. Op de brommers dragen dames handschoenen. Soms zelfs hele jassen met de handschoenen er aan vast.
Eerst dacht ik dat het met het brommer rijden te maken had, tegen de stof en zo. Maar dat is het niet.....de Vietnamezen houden niet van de zon!
Als we het navragen blijkt het te kloppen. Een beetje Vietnamees wil het liefste blank zijn. Dat duidt op welvaart. Een zongebruinde huid is hier geen luxe, maar laat zien dat je buiten werkt. Op het land bijvoorbeeld. Een blank huid zegt dat je een goedbetaalde kantoorbaan hebt, of in ieder geval binnen bij een airco kan zitten en dus welvarend bent. Waar wij het liefst zo bruin mogelijk worden, houden de dames hier van smeerseltjes die de huid bleken.
Hier op het strand ook....er lopen voldoende verkopers rond, die van alles en nog wat proberen te slijten. Maar ze hebben allemaal dikke lange kleding aan. Waar wij in onze zwemkleding al op apegapen liggen, lopen zij met spijkerbroeken en dikke vesten aan. Petten, hoeden, helmen, mondkapjes en zonnebrillen. Hahaha.
En al die Vietnamezen die pas som 16:30 naar het strand komen.....tja, dan gaat de zon bijna onder en wordt je niet meer bruin. Echt grappig om te zien.
Opvallend veel Vietnamezen liggen in hun ondergoed in het water te dobberen, waarschijnlijk bij gebrek aan zwemkleding. Dat verklaart ook waarom je hier een hokje hebt staan waar je een zwembroek kan huren. Hier wellicht een gat in de markt?
Dat hadden we in het waterparadijs in Hanoi ook al gezien. Daar huurden veel mensen een badpak of zwembroek. Daar hoef je in Nederland natuurlijk niet mee aan te komen.

Als wij tegen 18:00 naar het hotel teruglopen en het al gaat schemeren is het nog hartstikke druk op het strand. Ook als het donker is, zien we vanuit onze kamer, dat er nog talloze mensen in de zee zwemmen en op het strand zitten.

Wij bestellen lekker weer roomservice en kijken met Joa een filmpje op bed.
Nog twee dagen te gaan.