Safari

We hebben als een blok geslapen. Niet alleen door de lange reisdag, maar ik denk ook door de geluiden uit de natuur. Op de een of andere manier werkt dat goed, al zijn we die geluiden als stadsmens niet gewend. Sterker nog, ook de westerse plattelandsmens zal niet echt gewend zijn aan de geluiden van olifanten die bomen kapot trekken om bij de lekkerste blaadjes te komen, nijlpaarden die voor je tent graven en af en toe wat geluid maken en allerlei vogels en insecten.
Mijn wekker gaat om 5:30. Ik zeg bewust mijn, want ik ga deze ochtend op een loopsafari. Dat kunnen we niet met z’n drieën doen, want Joa is daar niet groot/oud genoeg voor. Daarom hebben we afgesproken dat ik het vandaag doe en Kim overmorgen. Dan kan een van ons bij Joa blijven en wat anders leuks doen met Joa.
In het geval van Kim betekent dat uitslapen. Ze is zelf nog wat moe van de reis en ook voor Joa is het goed om wat langer te blijven liggen. De komende dagen gaan we ’s ochtends en ’s middags een safari doen. Dat betekent iedere ochtend 5:30 opstaan en na 21:00 naar bed. Korte nachtjes dus voor de kleine man. De ochtend safari is van 6:15 tot 10:15 en de middagsafari van 16:00 tot 20:00 en daarna nog eten. Dit zijn de tijden dat de ‘jagers’ het meest actief zijn en daardoor heb je de grootste kans om leeuwen en luipaarden te zien.

Om 5:45 loop ik de tent uit. Ik had alles al klaargelegd om Kim en Joa niet wakker te hoeven maken. Het is nog net donker buiten en dan voelt het toch wel een beetje spannend om je tent uit te komen als je ’s avonds en ’s nachts van alles om je tent hebt horen lopen.
Als ik met mijn zaklamp zwaai komt de ‘watchman’ gelijk aangelopen om me naar het restaurant te brengen. Daar staat het ontbijt al lekker klaar.
Om 6:15 rijden we met de safari jeep wat dieper het park in.
Een loopsafari is eigenlijk precies wat het woord zegt. Je gaat te voet door het wildpark, met twee rangers. Een van de rangers is de spotter, die kijkt of er wat interessants te vinden is. Hij volgt sporen en wijst van alles aan. De ander heeft een groot geweer, dus dat is de meneer van plan B: als het gevaarlijk wordt en er is geen andere manier om het probleem op te lossen, dan haalt hij de trekker over. Ik heb gelukkig begrepen dat dat niet zo vaak hoeft te gebeuren. Ik zou me zo kunnen voorstellen dat daar wat spannende momenten aan vooraf gaan.
Het terrein waarin we lopen kan niet te dicht begroeid zijn. Dat is gevaarlijk, want dat geeft bepaalde dieren de gelegenheid om ongezien aan te komen sluipen.

Het is eigenlijk sowieso ongelofelijk spannend om te doen, want je weet dat je door terrein loopt waar al het grote wild zit. Van olifanten en buffels tot leeuwen en luipaarden. Aan de ene kant voelt het veilig omdat je weet dat het iedere dag gedaan wordt, maar aan de andere kant voel je je ook heel kwetsbaar omdat je in een gebied loopt waar de mens niet de baas is zullen we maar zeggen.
Als we de auto neerzetten zien we overal aapjes en het eerste grote wat we zien zijn 3 giraffen. We kunnen tot op 15 meter afstand komen voordat we in de comfort zone belanden en ze weg galopperen. Ontzettend cool om zo dichtbij zulke grote dieren te zijn zonder hek er tussen.

We leren vooral veel over sporen en uitwerpselen, zodat je kunt herkennen welke dieren er allemaal rondlopen. En verder vertelt de ranger over allerlei andere kleine dingen, waar je met een safari jeep zo voorbij zou rijden.
Terwijl de ene ranger vertelt, houdt de ander de boel scherp in de gaten. Vooral voor de buffel zijn ze zelf ook bang. Dat zijn agressieve dieren. Als zij de aanval inzetten, stoppen ze niet. Dan heb je dus alleen maar plan B. Voor alle andere dieren, zoals een olifant of een nijlpaard, kan je een andere oplossing bedenken.
Jammer genoeg zien we behalve de giraffes, een hoop zebra’s en herten/bokken in allerlei soorten en maten, geen ander groot wild.

Na drie uur lopen komen we terug bij de auto en krijgen nog een kop thee, voordat we weer terug rijden naar het kamp.

Kim en Joa zijn inmiddels ook wakker en staan me al op te wachten. Zij hebben wel groot wild gezien. Onderweg van de tent naar het restaurant kwam er een olifant voorbij en liep op een paar meter afstand langs hun heen! Er geldt 1 heel makkelijk te onthouden regel: olifanten hebben altijd voorrang.

Na het ontbijt hebben we voor Joa een nature walk geregeld. Dat is een soort loopsafari, maar dan in het kamp. Een ranger loopt met ons mee en laat Joa de sporen zien van de dieren die door het kamp lopen. We zien de nijlpaarden in de rivier en de sporen die ze maken naar de plek waar ze grazen op het land. Nijlpaarden zijn ongelofelijk territoriaal en alles wordt met een flinke berg poep gemarkeerd. Als het mannetje poept, dan zwiept hij met zijn staart, waardoor het zo’n 2 meter hoog komt en in een flinke cirkel om hem heen. We zien kleine aapjes, maar ook flinke bavianen.

Ons bush camp heeft ook een zwembad. Waarschijnlijk om mensen te ontmoedigen in de rivier te gaan zwemmen. Zou een slecht idee zijn, want er liggen om de paar meter krokodillen van een meter of 3. Het zwembad is dus een betere optie. Dat vindt Joa ook, dus dat wordt de volgende stop op het programma.

Om 15:30 maken we ons klaar voor de middag/avond safari. Dit is de allereerste game drive van Kim en Joa.
Als we weg gaan is het nog licht. Dat geeft eigenlijk hetzelfde gevoel als een safari in de ochtend. Maar halverwege de rit stoppen we langs een lagune. Hier stappen we uit, drinken we wat en als het donker is gaan we weer verder. Het is binnen een kwartier pikdonker. Nu komt de bush op een andere manier tot leven.
Een spotter schijnt met een sterke lamp van links naar rechts om te kijken of er oogjes oplichten in het donker. Het is ongelofelijk hoe de ranger aan de ogen van een dier kan zien wat het is. Er zitten honderden impala’s en andere herten/bokken, maar precies de ogen van de wat meer bijzondere dieren pikken ze er uit.
De bonus van deze rit in het donker is een grote mannetjes leeuw. Die kunnen we minuten lang volgen in zijn wandeling in het donker. Een paar meter van onze auto.

De Nederlanders die we gisteren hebben ontmoet, Alexander, Mirjam, Merel en Pim, zijn er vanavond ook bij en Joa is dikke vrienden met Pim. Hij vindt het stoer om naast zijn nieuwe vriend te zitten en fluistert honderd uit. We hebben hem wel uitgelegd dat je heel stil moet zijn tijdens een safari, anders hoort de ranger niet wat hij moet horen om de dieren te spotten.

Als we naar ons kamp terug rijden sprint er een jachtluipaard voor onze auto langs. Te kort om echt goed te kijken. Maar we hebben hem wel gezien. We hebben de ‘big 4’ van South Luangwa vanavond allemaal gezien. Olifant, buffel, leeuw, jachtluipaard. Helaas is de neushoorn hier in de jaren ’60 en ’70 compleet weggestroopt. Van 5,000 dieren naar 0. Dus geen ‘big 5’ op deze plek.

Na weer een super goede maaltijd hier in de bush zit de dag er op. Morgen weer om 5:30 op voor de ochtendsafari. Nu wel met z’n drieën.
Joa heeft het heel goed volgehouden en was aardig onder de indruk van alle dieren en het ritje in het donker.