De spin

Echt uitslapen lukt weer niet. Laat naar bed en vroeg weer op....maar het begint al te wennen. Vandaag weer 3 duiken op het programma. Gerben gaat alleen 's ochtends mee. 's Middags wordt hij gemasseerd als ik voor de derde duik ga.
Na het ontbijt varen we weer naar een nieuwe locatie. Het is heerlijk op de boot. Alleen dat zouden we al de hele dag kunnen volhouden.

De ochtendduiken zijn eigenlijk het mooist. 's Ochtends is het steeds helemaal zonnig en dan is het koraal op zijn mooist. Zeker op de ondiepe delen, waar Gerben ook snorkelt.
De plek waar we nu zijn is zeker de mooiste plek waar we tot nu toe zijn geweest. Lastig te beschrijven hoe mooi koraal dan precies is, maar je kijkt je ogen letterlijk uit.
De duiken beginnen elke keer diep en dan werken we langs de muren omhoog. Wij gaan zelf niet dieper dan een meter of 25, maar op sommige plekken gaat het nog oneindig veel dieper. Een diep blauw gat onder me. Maar op de diepere stukken zitten ook de grotere vissen. En op de eerste duik is het ook gelijk raak. Een zwarttip rifhaai van een meter of 2-3 op nog geen 10 meter afstand. Ook op deze duik weer heel veel schildpadden. Sommige zitten rustig in een spleet op de muur, maar schildpadden hebben longen en moeten af en toe ademen en dan zwemmen ze door het water. Precies als ik een joekel van een schildpad zie, wil hij wegzwemmen en komt hij vlak naast me. Op nog geen 50cm afstand en weer zo groot als ik zelf. Een magisch moment als we naast elkaar door het water zweven.
Het grappige is, dat iedereen die schildpadden onder water ziet hetzelfde zegt....je wordt op de een of andere manier heel rustig als je ze gracieus door het water ziet gaan.
Ook met snorkelen kom je er genoeg tegen en daardoor heeft ook Gerben zijn 'magic moments'.

Aan het einde van de duiken komen we steeds op het rif uit. Heel ondiep, tussen de 2 en 5 meter. Het is dat op een gegeven moment de lucht in de fles gewoon op is, maar anders zou ik hier uren kunnen blijven hangen.

Tussen de duiken door dobberen we lekker op de boot. We hebben zelf muziek mee genomen en zitten in het zonnetje. Wat een straf om zo een uur te mogen wachten om weer te gaan duiken.

Na de tweede duik en een lekkere lunch gaat Gerben zijn welverdiende massage in en ik schrijf mijn verhaal op de tablet. Om 15:00 uur kan ik weer duiken. Wat een leventje.

Bunaken voldoet wat duiken en snorkelen betreft helemaal aan de verwachtingen. Veel mooier wordt het niet onder water. Alleen jammer dat je daarvoor op zo'n klein tropisch eilandje moet zijn. Hahaha.

Verder weinig spannende verhalen, want we maken ook niet zo heel veel mee naast het duiken.

Het enige spannende moment van de dag is rond bedtijd. Om de klamboe om het bed te hangen, wil ik de knoop er uit halen. Ik strek mijn hand uit en net op tijd zie ik dat er een enorme spin op de knoop zit. Ongeveer de grootte van mijn hand, flink harig. Whow.....
Dat is even schrikken. Tja, je zit hier toch in de tropen. Ik ben niet bang voor spinnen, maar heb geen idee of deze giftig is, dus ik pak hem ook niet zomaar op.
Toevallig heb ik al een keer zo'n spinnen-avontuur in Zimbabwe meegemaakt en ik doe gewoon hetzelfde als toen: de hulptroepen inschakelen.
Gelukkig zijn de locals erg behulpzaam en er komt gelijk iemand mee naar ons huisje. Gerben heeft de spin in de gaten gehouden en hij zit nog steeds op dezelfde plek.
Het Indonesische mannetje moet heel hard lachen en grijpt de spin zo vast. Daarna wil hij hem op ons terrasje weer loslaten, maar op verzoek van Gerben neemt hij hem wat verder weg.
Ik denk dat we 's avonds nog smakelijk uitgelachen zijn als hij het verhaal aan zijn vrienden vertelt. Maar goed, safety first.